Wystawa czynna będzie w poniedziałki, środy i piątki w godz. 15:30 do 18:00 oraz w poniedziałki, wtorki i czwartki w godz. 10:00 do 13:00.
Rysunek, malarstwo, fotografia czy rzeźba. To media, w których Przemysław Adamowski odnajduje się najpełniej i wyraża siebie najbardziej trafnie. Nie stroni przy okazji od eksperymentowania z technikami artystycznymi, czy samymi podkładami malarskimi.
Prace powstają m. in.: na płytach PCV, płótnie czy kartonach. Wykonywane są farbami olejnymi, akrylowymi, węglem, pastelami czy cienkopisami. Format od A4 do chociażby cyklu prac 180 x 80 cm.
Ta rozmaitość techniczna pozwala na pewno uzyskać ciekawe efekty oraz odmienność charakteru w danym przedstawieniu. I jest trochę tak, że w danym momencie sięga się czasem po rzeczy, które dane są pod ręką, aby wykonać kolejny utwór. Tak czyni autor wystawy.
Muzyka była pierwsza i to od niej Adamowski zaczyna swoją przygodę z poznawaniem świata Sztuki. Jazz, Rock czy Ambient bo o te gatunki w dużej mierze się rozchodzi, dają impuls do działania. I w tych inspiracjach pojawia się nazwisko Beksiński, zarówno Tomasz jak i Zdzisław. Jest to na pewno punkt wyjścia do własnej drogi, z jaką zmierza się autor swojego debiutu wystawienniczego.
Dźwięki na pewno potrafią inspirować, a jednocześnie wyciszać, wprawiać umysł w rodzaj transu oraz odskoczni od rzeczywistości.
I taką odskocznią, kiedy obserwuje się dokonania Przemysława Adamowskiego, są jego prace.
Mają zdecydowanie stan tajemniczości, łączenia irrealnych światów, niejednoznaczności.
Wynika to w dużej mierze z użycia tonacji oraz łączenia środowiska realnego ze swoim wyobrażeniem. To swego rodzaju marzenie senne. Duży nacisk kładziony jest na elementy światła i cienia, które wzmacniają odbiór fantazyjno -iluzoryczny. Bohaterami prac jest nie tylko samo tło, pejzaż, czy bezkresna linia horyzontu, ale przede wszystkim postać, która wysuwa się na pierwszy plan wraz ze swoimi atrybutami, czy przedmiotami, które zwyczajnie do niej przylegają lub lewitują.
Nie da się ukryć, że w większości Adamowski fascynuje się kobietą, jej erotyką, ciałem, bliskością, czasem współczuciem. Ujęta w rozmaitym aspekcie, od stojącej nagiej i rozmyślającej, poprzez zawieszone w powietrzu, majaczące, cierpiące czy zwyczajnie melancholijne osnute linią wijącą się w czasie ich doznań i rozmaitych komplikacji w ich własnym świecie. To w kolejnej inspiracji sama natura, która jak nikt inny buduje podłoże ekspresyjnego podekscytowania. Pojawiają się także na pracach dzieci, buty, drzewa, płaszczyzny skalne czy zwierzęta, albo ich fragmenty, które starają się budować kontrast do całości kompozycji a czasem opowiadają indywidualną historię.
Najczęściej barwy są monochromatyczne. Największy ładunek kreowany jest z czerni, bieli, szarości, jeśli już natomiast występują inne kolory, to są one bardziej dodatkiem, aby podkreślić ważniejszy przedmiot, czy nadać mu inny charakter.
Można się doszukiwać logiki w pracach, ale najważniejszą częścią swoich przemyśleń autor uzyskuje poprzez swobodne skojarzenia, dla każdego inne i dla każdego w odmiennym stanie uduchowienia. W tym wszystkim jest pewien rodzaj spontaniczności i na pewno chęci do pracy, która jest najważniejsza do tego, aby poznawać i odnajdywać siebie na nowo.
Wszystko to buduje aurę, na którą część z Nas nie pozostaje obojętna i o to w tym chodzi.
Pierwsza wystawa zawsze jest szczególną, chociażby ze względu na to, że jest po prostu pierwszą.
Pamięć o niej zawsze pozostaje ważna i miejmy nadzieję, że będzie to przyczynek, do kolejnych dokonań wystawienniczych Pana Przemysława, czego autorowi oraz odbiorcom jego prac życzymy.
Wystawa odbędzie się w reżimie sanitarnym:
- w galerii jednocześnie może przebywać 6 osób
- obowiązuje nakaz zakrywania ust i nosa
- obowiązuje dezynfekcja rąk
- zachowujemy dystans 1,5 metra
Tekst: CKiR Wschowa
Foto: Przemek Adamowski
